قانونگذاران استان شمال غربی اندونزی، تازگی‌ها فکر بکری به سرشان زده. تصمیم گرفته‌اند قانونی وضع کنند به این صورت که هیچ زنی حق ندارد به عنوان سرنشین موتورسیکلت، پاهایش را از دو طرف موتور آویزان کند. به عبارتی، زن‌ها باید یک طرفی روی موتورسیکلت بنشینند.
می‌گویند این قانون ریشه اسلامی دارد و دلیلش این است که با این روش جدید، دیگر قسمت جلوی بدن زن‌ها به پشت بدن مرد راننده که خب معمولاً از محارمش نیست و فقط راننده است، تماس پیدا نمی‌کند. و البته این که وقتی زن‌ها پاهایشان را از دو طرف آویزان می‌کنند، انحناهای بدنشان بیشتر به چشم می‌آید!
دویچه وله در خبرش نوشته: این قانون البته در مالزی هم صادق است و هیچ زنی حق ندارد وقتی پشت موتور می‌نشنید، پاهایش را از دو طرف آویزان کند. حالا البته فعالان حقوق بشری در اندونزی دست به کار شده‌اند، اعتراض کرده‌اند که این قانون زندگی زنان را تهدید می‌کند و خطر بروز صدمات در حین تصادف را برای زنان بیشتر می‌کند.
این خبر به دو دلیل جالب بود؛ اول این که عکس‌های خبر قابل تامل و جالبند. عکاس می‌توانست عکس‌های خیلی ساده و سرراستی در راستای مفهوم خبر بگذارد. مثل کاری که تقریباً ۱۰۰درصد رسانه‌های ایران انجام می‌دهند. اما در عکس‌هایش هم «اعتراض فعالان اجتماعی» را به خوبی نشان داده و هم با این کار توجه مخاطبان بیشتری را به خبر جلب کرده.
دوم این که نه استفاده زنان را از موتورسیکلت به عنوان یک وسیله حمل و نقل عمومی ممنوع کرده‌اند نه اعلام کرده‌اند که زنان سوار موتورسیکلت مردانی که نامحرم هستند، نشوند و نه این که مثلاً زنان موقع سوار شدن کیفی چیزی بین خودشان و راننده موتور قرار دهند. اعلام کرده‌اند زنان، یک طرفی پشت موتور بنشینند!
تگ: اجتماعی‌نوشت‌ها