خبرنگار افتخاری نیویورک تایمز

ر.ک: دیشب، کنسرت کلاسیک آلمان، هنرسرای خورشید اصفهان

منو و برنامه ویژه برای دوستداران رضا یزدانی، جمعه ۱۸ اسفند ۹۱ از ساعت ۱۷ تا ۲۳ در کافه زمان، (اصفهان، پل مارنان، میدان مارنان، خیابان خیام، سمت راست، کافه زمان).

باید حواسم به آهنگ‌هایی که در یک دوره می‌افتند روی دور پلی‌ئه‌گین، باشد. باید حواسم باشد که زیاد این پخش دوباره، در یک بازه زمانی تکرار نشود که آهنگ‌های خوب، احساسات و خاطرات آن دوران را به خودشان بگیرند. خوب نیست اصلاً که وقتی بعد مدت‌ها فراموشی پلی‌شان کنی باز همه آن خاطرات و احساسات فراموش‌/ته‌نشین‌شده، بیایند بالا، بریزند توی قلبت، چشم‌هایت...

ری‌لیتد پوینت: King Raam

  تگ    موسیقی‌نوشت‌ها 

«مکث» این هفته اجرای بهرام جی و گروهش برای بی‌بی‌سی رو پخش کرد ولی این‌قدر صدا بد بود که خدارو شکر کردم که قبلاْ کارهای این گروه رو شنیده بودم وگرنه عمراً اگه می‌رفتم دنبال آلبوم‌هاشون.

اولین بار، حدود دو ماه پیش خیلی اتفاقی بین آهنگ‌هایی که از دوستم گرفته بودم، آهنگ اول آلبوم صوفی سفیر (Bahramji - Sufi Safir) رو شنیدم و همینطور تا آخر. محو آهنگهای قوی و تاثیرگذارش شدم و پروسه ری‌پلی شدن آلبوم و جست و جو برای پیدا کردن آلبوم‌های بیشتری از بهرام جی شروع شد تا این که رسیدم به صفحه معرفی‌اش در سایت ریورب‌نیشن. تیزر آهنگ‌های جدیدترش رو آنلاین شنیدم. بعضی‌هاشون فوق‌العاده بودند مثل آهنگ بیدار شید (Wake Up - by INNER-JI)  

لینک سایت بهرام جی، دانلود آلبوم جدید بهرام جی - Inner-Ji - Dancing Blossoms | 2012 (قسمت‌های ۱، ۲، ۳، ۴)

تقریباً دو سال پیش بود که اولین بار یکی از آهنگ‌های آلبوم «ساعت فراموشی» رو توی ماشین دوستی، شنیدم؛ آهنگی که باعث شد جدیدترین آلبوم رضا یزدانی را بخرم و هزار بار گوش بدم. «جاده شمال» رو اولین بار توی «رادیو هفت» شنیدم و کلی خوشم اومد. بعد تک‌آهنگ‌هاشو (راز این خونه)دانلود کردم و هزار بار گوش دادم. «ساعت ۲۵ شب» رو همون روزهای اول انتشارش توی یه شب سرد برفی خریدم. مجموعه آهنگ‌های فولدر «رضا یزدانی» توی فولدر موسیقی لپ‌تاپم خیلی هنوز غنی نبود. هر کدوم رو هم هزاران هزار بار در حالات و جاهای مختلف (خارج/داخل کشور، توی راه سفر، موقع قدم زدن توی چهارباغ، حتی موقع لنج‌سواری روی خلیج فارس) گوش داده بودم.

از یه فروشگاه موسیقی سراغ آلبوم‌های قدیمی رضا یزدانی رو گرفتم. گفت دو تا آلبوم بیشتر نداده. منم باور کردم. تا این که امروز فهمیدم «جاده شمال» یکی از قطعات آلبوم «هیس»ه نه تک‌آهنگ. اینجا آلبوم‌های مختلف رضا یزدانی رو با لینک دانلود پیدا کردم و (با عرض شرمندگی) همه‌شونو دانلود کردم و خب الان دارم از گوش دادن آهنگ‌های آلبوم‌های «شهر دل»، «پرنده بی‌پرنده»، «هیس»، «بوف» و البته تی‌وی کالکشن لذت می‌برم. (البته که می‌رم این آلبوم‌های قبلی رو هم پیدا می‌کنم و می‌خرمشون)دلم آهنگ‌های جدید می‌خواست خیلی.

خلاصه که خیلی لذت بردم از این کشف امروزم. کلی با آهنگ‌های آلبوم‌های «ساعت فراموشی» و «ساعت ۲۵ شب» زندگی کرده بودم. (آخ که چه قدر خوبه این آهنگ «کارتون» از آلبوم «هیس» که داره الان پخش میشه. شبیه آهنگ «سینما» از آلبوم «ساعت فراموشی»ه)

توی برنامه‌مه که یه بار یکی از کنسرت‌هاشو توی برج میلاد یا یه جای خوب، برم. تو این مدت که هی کنسرت گذاشته منم هی برنامه‌ریزی کردم برم ولی نشده. امیدوارم توی یه موقعیت ویژه فرصتش پیش بیاد که لذتش دوچندان بشه;)

  تگ    موسیقی‌نوشت‌ها 

«موسیقی‌اش که باشد، همه‌ی پیاده‌روهای دنیا را زندگی خواهم کرد.»

این جمله، را چند ماه پیش، در استتوس فیسبوکم نوشته بودم. موسیقی خیلی وقت‌ها یک جور آلترناتیو خیلی ضروری است؛ جایگزین هم‌صحبتی که نیست، فریادهایی که نمی‌توانیم بزنیم، خنده‌ها و گریه‌هایی که جایی گوشه‌ی دلمان آرشیو شده‌اند، دلبری که نیست یا آنطور که می‌خواهیم نیست، صداهایی که دوست نداریم بشنویم و...

و من با صداهای مختلفی در برهه‌های مختلف، زندگی کرده‌ام. زمانی با سه، چهار آهنگ از یکی از آلبوم‌های مهسا وحدت (آلبوم Scent Of Reunion, Mahsa Vahdat & Mighty Sam McClain)، زمانی با دو سه آهنگ از دریا دادور (از جمله نوایی و ماه پیشونی)، روزها و شب‌هایی با آلبوم‌ها و آهنگ‌های سیروان خسروی (مخصوصاً اهنگ اگه تو بری)، زانیار خسروی (آهنگ ریسک)، گروه ۲۵، کامیار، کامران و هومن ( آهنگ حسودی)، سینا حجازی، شکیرا، محسن چاووشی (آهنگ دلتنگ)، آهنگ فرانسوی فقط می‌رقصیم (Alors on danse) و البته مهم‌تر از همه سهیل نفیسی (آلبوم ریرا و چنگ و سرود) و رضا یزدانی (آلبوم‌های ساعت ۲۵ شب و ساعت فراموشی. به خصوص آهنگ‌های فوق العاده‌ی حرف‌های شخصی، جاده شمال، بانوی من، وقتی تو رفتی، اتاق یخ‌زده، ساعت ۲۵ و راز این خونه).

رضا یزدانی یکی از معدود خواننده‌هایی است که بیشتر آهنگ‌هایش را دوست دارم، از این که نتوانستم در کنسرتش شرکت کنم حسابی افسوس خوردم و نمایش «کمی بالاتر» را فقط به خاطر او رفتم (تازه از ترس اینکه شاید بلیط‌ها تا من برسم تهران، تمام شوند، بی‌خیال بلیط ارزانتر دانشجویی شدم و همان بلیط اینترنتی ۱۷هزارتومانی را خریدم.). همین الان هم دارم آهنگ «راز این خونه»ش را می‌شنوم و لذت می‌برم.

یکی از آهنگ‌های جالبی هم که این روزها خیلی گوش می‌دهم، آهنگ Rolling In The Deep از ادله (Adele) است. آهنگی که ویژگی‌های جالب زیادی دارد و جزو برترین آهنگ‌های این روزهاست. برای من حس خاص صدای ادله، موسیقی، متن و فضای ویدئو خیلی عجیب و متفاوت است. این ترانه متن طولانی‌ای دارد. فرمت صوتی‌اش را از طریق این سایت، از یوتیوب دانلود کردم و بعد دنبال متن آهنگ و ترجمه‌ش گشتم که در این آدرس می‌توانید متن آهنگ را ببینید و در این سایت هم متن همراه با ترجمه را بخوانید.

  (در ادامه متن سه آهنگ منتخب این روزهایم را کپی-پیست کرده‌ام.)

« قلبم به تو محتاجه/ چشمم به تو وابسته‌س/این پنجره بی چشمات/از پلک زدن خسته‌س/دلتنگی گنجشکا/ آواااز خیابووونا/ دیدن چی گذشت امروز... دلتنگ یعنی من/ یعنی تو رو خواستن/ دلتنگ یعنی تو... آلونک خوشبختی/ این کفتر بغ کرده/ دلتنگتر از هر روز/ دنبال تو میگرده/ انگار کسی امروز/ جز من تو خیابون نیست/ انگار این باروون...»

دوست داشتم اولین پست صوتی وبلاگم، در یک روز خاص منتشر شود، برای همین امروز، روز عشاق یا وی-دی، را انتخاب کردم.

بگویید چه مشکلاتی دارد. چه کارهایی می‌توانم برای ارتقای سطح پست‌های صوتی انجام بدهم و...

این پست یک سورپرایز خوب برای دوستداران رشید کاکاوند عزیز، آنتوان دو سنت اگزوپری و کتاب شازده کوچولو، دارد. امیدوارم خوشتان بیاید:)

لینک مرتبط: سومین پست پادکست فرشید منافی با موضوع ولنتاین- جالبه:)