یکشنبه بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۸۷ - 8:15 - nafise -
چند وقت پیش می‌خواستم برای این تیتر یک پست درست و حسابی بنویسم. چند خط نوشتم، نشد. بعد کار جشنواره مطبوعات پیش آمد (+) و یکی از کارهای محوله به من، مصاحبه با یک کارشناس ارشد ارتباطاتِ وبلاگنویس بود. خلاصه اینکه خب معلومه دیگه مصاحبه را ربط دادم به وبلاگنویسی و تاثیرش بر روزنامه‌نگاری و آخر سر هم این تیتر را از زبان خود او بیرون کشیدم به عنوان تیتر مصاحبه (+). خداییش خیلی حال داد این بدجنسیِ لطیف!:دی
اما به نظر من واقعاً هم، همینه! وبلاگنویسی یک جور ورزش ذهنیه برای نویسندگان، ژورنالیست‌ها و خبرنگاران. یکجور آپدیت کردن ذهن. یکجور چرکنویس کردن همراه با لذت و ... البته منظور از وبلاگنویسی «وبلاگنویسی»ه‌ها نه ادای وبلاگنویسی را درآوردن. متوجهید که؟!...
خودم واقعاً به این تیتر اعتقاد دارم. به نظرم روزنامه‌نگاران وبلاگنویس به چهار دلیل، بهتر می‌نویسند. اول اینکه چون یک فضای بازِ بی‌انتها در اختیار دارند، «عقده نوشتن» پیدا نمی‌کنند. دوم و مهمتر اینکه راضی نمی‌شوند هر چرندی را در مجله یا روزنامه‌شان به عنوان کار رسمی‌شان ارائه بدهند چون یک چرکنویس «کم محدودیت» در اختیار دارند و دلیل سوم اینکه سلیقه مخاطبان بیشتر، دستشان است. می‌دانند، چه موقع، چه‌گونه و با چه ادبیاتی باید چه چیزهایی را بنویسند که توجه مخاطب را جلب کند. اما دلیل چهارم این است که چون شرط وبلاگنویسی به معنای واقعی، وبگردی حرفه‌ای و آپ‌تو‌دیت بودن است، این تیپ روزنامه‌نگاران(خبرنگاران) بیشتر به پشت و روی اخبار رسمی و غیررسمی آگاهند و نظرات مردم را هم در کنار اخبار می‌دانند که این به نوشتن بهتر و واقعی‌تر خیلی کمک می‌کند.
لینکهای مرتبط: نشستی در مورد وبلاگستان ایرانی در دانشگاه علامه - آيا وبلاگ نويسی، روزنامه نگاری است؟ - آیا مقبولیت روزنامه ها در برابر وبلاگها کم شده؟!
اما به نظر من واقعاً هم، همینه! وبلاگنویسی یک جور ورزش ذهنیه برای نویسندگان، ژورنالیست‌ها و خبرنگاران. یکجور آپدیت کردن ذهن. یکجور چرکنویس کردن همراه با لذت و ... البته منظور از وبلاگنویسی «وبلاگنویسی»ه‌ها نه ادای وبلاگنویسی را درآوردن. متوجهید که؟!...
خودم واقعاً به این تیتر اعتقاد دارم. به نظرم روزنامه‌نگاران وبلاگنویس به چهار دلیل، بهتر می‌نویسند. اول اینکه چون یک فضای بازِ بی‌انتها در اختیار دارند، «عقده نوشتن» پیدا نمی‌کنند. دوم و مهمتر اینکه راضی نمی‌شوند هر چرندی را در مجله یا روزنامه‌شان به عنوان کار رسمی‌شان ارائه بدهند چون یک چرکنویس «کم محدودیت» در اختیار دارند و دلیل سوم اینکه سلیقه مخاطبان بیشتر، دستشان است. می‌دانند، چه موقع، چه‌گونه و با چه ادبیاتی باید چه چیزهایی را بنویسند که توجه مخاطب را جلب کند. اما دلیل چهارم این است که چون شرط وبلاگنویسی به معنای واقعی، وبگردی حرفه‌ای و آپ‌تو‌دیت بودن است، این تیپ روزنامه‌نگاران(خبرنگاران) بیشتر به پشت و روی اخبار رسمی و غیررسمی آگاهند و نظرات مردم را هم در کنار اخبار می‌دانند که این به نوشتن بهتر و واقعی‌تر خیلی کمک می‌کند.
لینکهای مرتبط: نشستی در مورد وبلاگستان ایرانی در دانشگاه علامه - آيا وبلاگ نويسی، روزنامه نگاری است؟ - آیا مقبولیت روزنامه ها در برابر وبلاگها کم شده؟!