خبرنگار افتخاری نیویورک تایمز

عاشق فیلم‌هایی هستم که روح آدم را از بدن جدا می‌کنند. وقتی می‌نشینی به تماشا، هر لحظه که می‌گذرد حس می‌کنی بیشتر در فیلم غرق شده‌ای، کم‌کم در شخصیت اول حلول می‌کنی و دقایق یا ساعاتی کنده می‌شوی از دنیایی که بهش تعلق داری می‌روی برای تجربه‌ی حس‌هایی که از جنس حس‌های تو نبوده‌ یا نیستند... 
 
این منم وسط آن دشت سرسبز با لباس بلند تیره، دقایقی قبل از طلوع آفتاب... منم یا لیزی؟!(1)
این منم با آن کلاه و چشمان سبز، روی چهارپایه، جلوی آینه... منم یا اسکارلت؟!(2)
این منم با آن لباس بلند و ماسک عروسکی سپید زیر چلچراغ وسط سالن... منم یا سم؟!(3)
این منم  با آن پیراهن و کت بلند صورتی وسط سوییت مجلل شخصی‌ام... منم یا پرنسس میا؟!(4)
این منم  با آن بلوز قرمز و شلوار جین، روی موتور... منم یا دفنی؟(5)
این منم با آن موهای وز قهوه‌ای و عینک گرد مشکی توی کلاس... منم یا میا؟(6)
این منم با آن روح لطیف و عشق به نویسندگی توی کلبه وسط  مزرعه... منم یا امیلی؟(7)
این منم با آن موهای قرمز و کک‌مک‌های روی صورت ... منم یا آنه؟!(8)
...
هیچ چیزی قشنگ‌تر از این نیست که گاهی از قالب خودت جدا بشی و فضاهایی را تجربه کنی که در واقعیت هیچ‌وقت امکان تجربه‌شان را نداشته، نداری و نخواهی داشت. فضاهایی که تو را از فرهنگ، اعتقادات، تفکرات و فضاهایت جدا می‌کنند و به‌ت این امکان را می‌دهند که حداقل برای ساعاتی، آدم دیگری شوی با تفکرات و عقاید و تجربیاتی که بعضی‌هایشان را دوست داری و از بعضی‌هایشان خوشت نمی‌آید. عااشق این تغییر فضاهای بانمک، رمانتیک، فانتزی، عجیب و حتی مسخره‌ام. گاهی حسابی حکم یک ریفرش کم‌عمق‌ ِروحی ِلازم را دارند...
  
1- Pride & Prejudice   2- Gone With The Wind   3-  A Cinderella Story  4- The Princess diaries 2
5- What a girl want  6- The Princess diaries 1   7-Emily of newmoon   8-Ansherly

|+|موضوع مطلب:سینمایی‌‌نوشت‌ها
|+|به اشتراک گذاری: ۱مرتبه
|+|لینک‌دهنده‌ها: بازنگار، دودردو
|+|لینک‌های مرتبط: در ستایش زن بودن(شهروند امروز)